D kracht van wind. (V)luchtig als zij is kan ze bergen verzetten en laat ze haar vormen achter in het zand.
~
Zoals water haar vloeiende vormen vastlegt in zand of steen. Deze kracht van de natuur, het overvloeien, het af- en aankomen, het delen en de dingen anders achterlaten, is een grote inspiratiebron voor mij, ook tijdens het ontwerpen van de Flowschaal.
~
Tijdens het eten in goed gezelschap, kunnen schalen en borden, gesprekken en mensen soms even in elkaar overlopen.
Techische structuren en efficiëntie als basis en uitgangspunt voor ontwerpen is iets wat me mateloos bezig hield tijdens het ontwerpen van de Hangvaas.
Foto: Nikola Olic
~
Perfectie en imperfectie en hoe mensen dat beleven fascineert me.
~
Wanneer technische ‘perfecte’ structuren worden onderbroken, wordt dit duidelijk zichtbaar en over het algemeen als storend ervaren. Zo werkt perfectie als vergrootglas naar imperfectie, die juist in subtielere vorm, het geheim voor karakter, eigenheid en schoonheid in zich draagt.
Foto: Raw knits by Max Kuiper
Liefde voor het gerecht en de schelpen. Als dochter uit een Zeeuws huwelijk iets waarvan ik al heel jong kon genieten.
~
Zacht als duinzand is de mat-witte glazuur van de Mosselschaal.
~
Het jaarlijkse samenzijn met mijn familie waarbij we aan lange tafels mosselen eten, geeft de smaak en de vorm een extra dimensie van mooie associaties.
Ambacht. Houtsnijwerk. Het geduld en de rust die je voelt door er enkel al naar te kijken…
~
Ontwerpen doe ik voornamelijk door mijn handen mee te laten bewegen met de vorm, op papier tijdens het schetsen en daarna in materiaal. Het ‘voelen’ van de vorm is voor mij de manier om te weten of deze goed is, of beter gezegd goed voelt. Beetje ouderwets. Een ontwerp wordt tegenwoordig meestal op de computer gemaakt. Zo kan het met computergestuurde machines meteen in materiaal worden gemaakt. Tijdbesparend en handig, al zijn de handen wel ver van de vorm; op de toetsen of de knoppen.
~
Borduurwerk, breiwerk, handwerk. Huisvlijt of de kunst van geduld en aandacht, iets wat erg exclusief lijkt te worden en niet iedereen nog even makkelijk in zichzelf kan vinden.
‘Ik kan nog steeds gaan wandelen maar ik kan haar hand niet meer vasthouden’ zei ze. Vanaf dat moment wilde ik iets geven, iets maken wat steun zou geven, om tijdens het eenzame proces van loslaten een houvast te geven, iets wat ze bij zich kon dragen en in haar hand kon houden tijdens haar wandelingen en daarbuiten.
~
Wie je bent en wat je achter laat.
~
Gevormd door de rivier. Rustig en standvast terwijl het water raast. Zo ontstaan prachtige zachte vormen in harde brokken. Blijven en de rivier haar weg laten gaan, geduldig zacht en krachtig staan, een uitdaging van bestaan.